donderdag 31 januari 2013

Workshop Tilleke Schwarz (eindelijk!)

Eind november  volgde ik een driedaagse workshop van Tilleke Schwarz, georganiseerd door TextielPlus, en dat was echt een uitje. Wat is het toch fijn om in het gezelschap van creatieve mensen te zijn. Bovendien werd de workshop gegeven in een prettig hotel in een prachtige omgeving, hotel Woodbrooke in Barchem, in het oosten van het land.
De workshop begon niet met een formeel rondje voorstellen, maar met het maken van een collage over jezelf. Als 'papiermens' was ik daarmee natuurlijk helemaal in mijn element. Na nog wat 'opwarm'-oefeningen kon het borduurgaren tevoorschijn worden gehaald. En hoewel iedereen de zeer eigen stijl van Tilleke bewonderde werden alle werken toch weer op ieders eigen manier opgezet. Wel gebruikmakend van de trucjes die Tilleke ons had geleerd.
Ik voelde me wel een groentje tussen de soms al zeer gelauwerde textielkunstenaressen. Het bleek dat ik van enkelen van hen al werk had gezien op TextielPlus-beurzen.
Tijdens deze drie dagen kregen we nog meer collage- en tekenopdrachten, borduurden we veel, maar praatten en lachten ook veel en hadden aandacht voor elkaars werk en verhalen.
Het was een heel speciaal weekend voor mij.

 detail van de collage
small part of the collage

 begin van het borduurwerk
start of the embroidery

At the end of november I attended a three day workshop by Tilleke Schwarz, organised by TextielPlus and that was a real treat. It's so good to be in the company of creative people. Furthermore the workshop was in a lovely hotel in a beautiful surroundings, hotel Woodbrooke in Barchem, in the east of The Netherlands.
The workshop didn't start with a formal round of introductions, but with making a collage about yourself. As a 'paper person' that was a task up to my alley. After several warming-up exercises we could get the embroidery floss out of the bags. And although we all admired Tillekes very personal style, everybody started to work directly in their own style, using the tricks Tilleke had learned us.
I felt a bit of a rookie between the sometimes laurelled textile artists. It turned out that I had seen work of some of them during TextielPlus fairs.
These three days we did some more collage and drawing assignments, embroidered a lot, but also talked and laughed a lot and payed attention to each others work and stories.
It was a very special retreat for me.