Brian Dettmer

Door een boekgrrl werd ik attent gemaakt op het fascinerende werk van deze man. Wat een beheersing van de scalpel! Het heeft bijna niks meer met boeken te maken, maar meer met beeldhouwen. Het mooie is dat hij niks verandert aan de inhoud van het boek, alles zit op de plek waar hij het vindt. Voor meer plaatjes zie: http://www.telegraph.co.uk/news/picturegalleries/howaboutthat/5351087/Sculptural-book-art-by-Brian-Dettmer.html

Grote opruiming

Door haar heb ik mijn eigen voorraadkast eens grondig onder handen genomen en heb alle spullen die de houdbaarheidsdatum overschreden hadden eruit gehaald. De uitdaging om iedere maand twee van die produkten te gaan gebruiken, leek mij niet toereikend met bijna 40 verpakkingen (waarvan sommige al een paar jaar geleden in de pan hadden moeten belanden). Nee, zo snel mogelijk opmaken dus of weggooien - als het open was of er niet meer goed uitzag. Ik wist wel dat ik een hamsteraar was, maar als je al die spullen bij elkaar ziet, stijgt het schaamrood me naar de kaken.

Wat kwam er zoal uit die kast? Sambal (hou ik niet eens van, t.h.t. '96), tacosaus en -kruidenmixen, japanse saus en - azijn (ooit in de ban van de Chinees-Engelse kokkin Ching), cola, slasausmix (lekker handig op vakantie), diverse dipperkruiden (kerstpakket), broodmix (bakbevlieging echtgenoot), gedroogde tomaatjes, javachips (heeft zichzelf vacuüm gezogen), bugels (maar die zijn snel opgegaan), maaltijdpakketten fornello en bobotie, cranberrysaus (ja, het is maar een keer per jaar kerst), soepen, eenpersoonsporties noodels, griesmeelpudding, koekjesmix, risottorijst, mandarijnenflanpoeder (met de bereidingswijze in het Spaans) en een gedroogde macaronimaaltijd. Ondertussen hebben we al wat dingen weggewerkt en het boodschappenlijstje wordt nu gemaakt met het oog op de dingen in het mandje in de woonkamer (lekker confronterend!)
Wie komt er nog meer uit de (voorraad)kast?!

Hier moet ik nog wat mee

Zoals waarschijnlijk bij iedereen die creatief bezig is, stapelen de materialen zich op. Zo was ik afgelopen zaterdag op de Textiel Plusbeurs in Nieuwegein, waar ik (normaal gesproken 'van het papier') o.a. gezwicht ben voor prachtige strengen wol om mee te vilten en een setje heel grote oranje knopen. In het kader van 'daar kan ik vast nog iets mee'. Zo liggen deze twee 'boekomslagen' van keramiek ook al een tijdje op me te wachten. Ze zijn voor me gemaakt door een vriendin en heel decoratief op een tafeltje, maar eigenlijk moeten ze gebruikt worden.

Contrast (2007)

Gemaakt voor Boek en Band. Bij het horen van het thema 'Contrast' waren mijn gedachten gelijk bij een kerkganger die heel vroom in de kerk in zijn gezangenboekje zit te kijken, maar waar geen bijbelteksten maar (blote) vrouwen in staan. De teksten die ik erbij gezocht heb gaan over schoonheid, de liefde, erotiek en elementen uit het leven van de vrouw.
Ik heb het boekje zelf gebonden met katernen van kopieën van een artikel over de rol van p...oficatie van de samenleving (ik wil geen ongewenste bezoekers...), de band is van zwartgeverfd grijsbord dat ik daarna behandelde met bijenwas.

Oud (2006)

Dit is het eerste boek dat ik maakte voor de boekbindclub Boek en Band. Het thema was 'Oud'. Mijn uitgangspunt was de damestas van mijn oma waar van alles in zat. Als pagina'vullers' gebruikte ik uitvergrote markante koppen van oude mensen en vulde de bladzijden verder in met elementen van 'oud-zijn': Wijsheid hebben of nog steeds een flierefluiter zijn, de klok steeds harder horen tikken, het gevoel hebben dat je niet meer meetelt als je oud bent en leven van herinneringen.

Body Beautiful

De basis is een bestaand boek met lichtgekleurde afbeeldingen in verschillende formaten in groen- en paarstinten. Sommige pagina's heb ik eruit gehaald en andere waren de ondergrond voor mijn werk. De inhoud gaat over 'het lichaam', letterlijk hoe het eruitziet, maar ook wat onze ideeën zijn over schoonheid en wat we met dat lichaam voelen. Body Beautiful heb ik gemaakt in 2006.

Atlas van de emotie

Ik had een oud boek met prachtige atlaspagina's erin en daar wilde ik wat mee doen. Ik maakte er een leporello van en begon voorzichtig met het vullen van wat bladzijden en langzamerhand kwam ik erachter dat er een lijn in zat: het ging over emoties. Vanaf toen begon ik de pagina's bewuster verder aan te vullen. Zo ontstond Atlas van de emotie (2005).

Schiermonnikoog-boek

Hier is het allemaal mee begonnen: mijn Schiermonnikoog-'dagboek' uit 2005. Ik zat toen een midweek alleen in een huisje vlakbij de zee. Het doel van dat weekje was dat ik me volledig kon overgeven aan de creatieve driften die ik had, maar waar ik door de beslommeringen en verplichtingen thuis niet aan toe kwam. Via de site van Amazon had ik de boeken van Lynne Perrella leren kennen en daar was ik zeer van onder de indruk. Dat wilde ik ook. En dat is nog steeds wat ik wil, zo vrij werken. Maar goed, dit boek was een begin. Door deze manier van werken komt alles samen wat ik leuk vind: collages maken, schilderen, stempelen, verschillende (waardeloze) materialen en teksten gebruiken. En gevoelens uiten... Door het toeval kunnen soms de prachtigste dingen ontstaan.
De basis is een grote letterboek met versjes van Toon Hermans. Ik heb er heel veel pagina's uitgehaald, maar sommige teksten heb ik juist als uitgangspunt genomen.

Dit zijn omslagen voor een gedicht van Tao over 'de vrouw'. Ik heb ze gemaakt voor de vrouwen uit mijn dispuut toen we 25 jaar bij elkaar waren (in 2008). Voor iedereen heb ik een zo persoonlijk mogelijke omslag gemaakt. Er is in verwerkt hoe ik ze zie. Het maken ervan heeft me veel energie gekost en het aanbieden ervan was bijna een emotionele aangelegenheid, ook omdat mijn vriendinnen eigenlijk nooit iets hadden gezien van de persoonlijke dingen die ik tegenwoordig maak.
Van (delen van) kopieën hiervan heb ik weer een boekje gemaakt dat in mijn latere project 'Rood' is verwerkt.

Hoewel ik mijn blog voornamelijk gebruik om mijn knutsels te presenteren, doe ik nu iets anders. In het blad Leidraad van de Universiteit Leiden staat een interview met Ayaan Hirsi Ali die in Leiden gestudeerd heeft. Nu heb ik niks bijzonders met Ayaan Hirsi Ali of politiek in het algemeen, maar in dat stuk vermeldt ze dat ze op Hooigracht 36 heeft gewoond. Dat was Huize Waltzing Mathilda en laat ik daar nu ook gewoond hebben! Samen met de mensen met wie ik er toen zat hebben we gezorgd voor de naamgeving van het huis. Het lied Waltzing Mathilda (eigenlijk een Australisch volkslied) gezongen door Tom Waits, was toen ons lievelingsnummer. Het was heerlijk melancholisch. Het lied moet ook over een kat zijn gegaan want dat werd het logo voor boven de voordeur en voor onze huis-T-shirts. Ach, die goede oude tijd (alweer zo'n twintig jaar geleden...).