Paperswap-journal

Via Lawendula's Junkjournal-paperswap maanden geleden kreeg ik een hele envelop vol papier van Anja uit Duitsland. Het idee van deze swap was om van het ontvangen papier een journal te maken.
Een leuke uitdaging, vond ik. Ik wilde werkelijk alles gebruiken wat ze me zond. Dat is bijna gelukt. Uit mijn eigen voorraad heb ik wat boekhoudpapier en lichtgroene en lichtroze A4-papier bij gedaan als basis voor het journal. Dit, omdat ik een beetje een lentegevoel kreeg van de papieren van Anja.
Voor de band, op lintjes, gebruikte ik de envelop zelf en een papieren zakje.
Uiteindelijk werd het toch geen junk journal maar gewoon weer een visueel dagboek. Ik hoop (update: ik ga) dat ik dit voorjaar kan beginnen het te gebruiken.

Via Lawendula's Junque journal paperswap months ago  I got a big envelope full of papers from Anja in Germany. The idea of this swap was to make a journal with the things you received.
A nice challenge I thought. I wanted to use everything she sent me, to the last snippet. I almost accomplished.
From my own stash I took some ledgerpaper and light green and light pink paper for the base of the journal. I used this because I got a bit of a spring feeling from the papers of Anja.
For the covers I used the envelope and a brown paper bag.
In the end it didn't turn out to be a junq journal, but of course a visual journal again. I hope (update: I'm going to)  I can start using it this spring.

Vilten

Omdat ik de sjaal die ik een aantal jaar geleden gevilt had verknoeid heb ik de wasmachine (hoe dom kun je zijn) werd het tijd voor een nieuwe. Tijdens een heel gezellige middag met Annelies en Meia in diens atelier (met bergen wol om te vilten) is dit eindprodukt ontstaan. Hij is eigenlijk iets te dik naar mijn zin, maar ik kan nog wel vol bewondering kijken naar dat wat ontstaat uit die over elkaar heen gelegde plukjes. Het blijft toch een beetje toveren.

Because I had ruined the felted shawl that I made a couple of years ago in the washing machine (how dumb can you be) it was time to make another. During a pleasant afternoon with Annelies and Meia in whose studio we were (with heaps of wool for felting) this was the result. It turned out a bit too thick for my taste, but I can still admire what arises from putting layer after layer of bits of wool over each other. It's pure magic.

Geïnspireerd

Onlangs heb ik het blog van Elizabeth Bunsen ontdekt. Wat een bijzondere sfeer en inspirerende foto's, zo sprookjesachtig! Ze maakt o.a. kleine stillevens van stenen, laat lappen roest-geverfde stof wapperen in de zon en maakt boekjes van zelfgeverfd papier en gedroogde bloemen. Haar natuurfoto's zijn ook prachtig, ik bleef maar doorklikken van foto naar foto.
Op mijn middagwandeling ben ik gelijk gaan speuren naar roestige voorwerpen. Al snel vond ik iets, wat op een deel van een spatbord van een fiets leek en daarna een steen die er prachtig inpaste. Ik was al helemaal gelukkig en toen vond ik ook nog een stukje groen metaaldraad, een stukje rood glas en een mooi gevormd takje.
Thuisgekomen zocht ik gelijk een zonnig plekje op en met de camera van mijn man (zo veel beter!) maakte ik deze foto's. Ik werd hier helemaal blij van (de rest van het gezin keek dat met verwondering aan...).

Recently I discovered the blog of Elizabeth Bunsen. What a special atmosphere and inspiring photos, so magical. She makes little still lives with stones a.o., she lets pieces of rust dyed fabric flap in the sun and makes small books of self dyed paper and dried flowers. Her nature photos are also beautiful, I kept on clicking from photo to photo.
On my afternoon walk I immediately searched for rusty pieces. Soon I found something: a small bent piece of a bike and after that a stone that fitted nicely into it. I already was very pleased and then I also found a piece of green metal thread, a very small piece of red glass and a nicely formed twig.
At home I immediately looked for a sunny spot and with my husbands camera (so much better!) made these photos. It made me so happy (the rest of the family looked on in bewilderment...).

Workshop Sjabloneren

Onlangs deed ik een workshop Sjabloneren bij kunstenaar Julia Xenia Loosjes. Zij leerde ons haar techniek hoe je met foamroller, sjablonen en blockprint een overgang kunt maken van lichte naar donkere kleuren. Hierboven een aantal vellen (30x30cm) met probeersels van mij.


Recently I did a workshop Stencilling with artist Julia Xenia Loosjes. She teached us her technique how to make a transition between lighter and darker colours, using a foambrayer, stencils and blockprint. Above you can see some of the papers (12"x12") on which I tried the technique.

gelatine prints

Dinsdag had ik een gezellig knutseldagje met Marlies. Zij wilde graag het transferren met gelmedium onder de knie krijgen en ik wilde het printen met een gelatineplaat eens uitproberen. De avond ervoor had ik mijn plaat al gemaakt (met blaadjes gelatine), gewoon de aanwijzingen op de verpakking gevolgd. Dat bleek dus niet zo handig, de plaat was veel te zacht en kwam niet heelhuids uit de vorm. Toen maar weer teruggeschoven en met het stuk dat redelijk vlak was nog wat geëxperimenteerd. Toen zag ik al wat een fantastisch effect je kunt bereiken met zo'n plaat.
De volgende dag ben ik verder gegaan, met een nieuwe plaat, nu met anderhalf keer zoveel gelatine. Uiteindelijk was dat nog niet stevig genoeg, maar voordat het ding echt uit elkaar viel heb ik er heel wat prints mee kunnen maken. Eerst gewoon in de vorm en later op de achterkant, gestort op een plastic plaat. Zo'n gelatineplaat zou zes weken mee moeten kunnen (bewaard in de koelkast) maar dat hoeft voor mij nou ook weer niet.
Eerst heb ik alleen maar wat verf gecombineerd met sjablonen en later, na een welverdiende koffiepauze en het bekijken van video's van Linda Germain (koningin van de gelli-plate), heb ik wat materiaal uit de tuin gehaald (blaadjes, takjes, strootjes) en ben daarmee aan de slag gegaan. Wat een mooie prints kun je met dat materiaal maken! De detaillering was pachtig in combinatie met het nachtblauw van de verf.
Het was wel verslavend, vel na vel drukte ik (ook nog dubbelzijdig) en vaak was de tweede print nog mooier dan de eerste.
Maar ja, wat nu te doen met al dat papier? (Er is veel meer dan op de foto's te zien is.)

Sorry, de Ipod foto's zijn niet van de beste kwaliteit.

Sorry, but the quality of the Ipod photos isn't great.

Tuesday I had a wonderful crafty day with Marlies. She wanted to master the technique of gelmedium transfers and I wanted to try printing with a gelatin plate. The evening before I had made my plate according to the directions on the package (with gelatin leafs). That turned out to be not that smart, because the plate was much too soft and didn't come out of the tray in one piece. I slid it back and experimented somewhat with the best piece. Then I already saw what a great effect you can achieve with a plate like that.
The next day I carried on with a new plate, now with one and a half as much gelatin as prescribed. In the end it proved to be still not sturdy enough, but before the thing totally fell apart I made a whole lot of prints with it. At first I used it in the tray and later I used the backside, planted on a plastic board. A gelatin plate could last as long as six weeks (stored in the fridge) but that isn't necessary for me.
At first I combined stencils and paint and later, after a well earned coffee break and watching some videos of Linda Germain (queen of the gelli plate), I took some material from the garden (leaves, twigs, straw) and  used that on the plate. The detailing was beautiful in combination with the night blue of the paint.
It was very addictive, piece after piece I printed (also double sided) and often the second print was even better than the first one.
But what to do with all that paper? (There's lots more than you can see on the photos.)

drukwerkje Zondag

Onlangs heb ik een klein drukprojectje gedaan met drie van mijn boekbindvriendinnen. Het idee was om een drukwerkje te maken met als thema Zondag. Tekst en beeld. A heeft in haar kelder een mini drukkerij dus daar konden M en ik terecht. A zelf en W hadden al eerder een drukworkshop van een week gevolgd, dus die waren al bijna klaar.
Voor mij was direct duidelijk waar de tekst over moest gaan: het zondagochtend ontbijt met het gele servies dat we alleen op die dag gebruiken.
In het begin verliep het proces behoorlijk langzaam: het tekenen van de theepot en daar een sjabloon van maken kostte heel veel tijd. En bij drukken zijn altijd héél veel proefjes nodig en moet je op de millimeter werken. Ik heb wel ontdekt dat ik daar niet echt voor in de wieg gelegd ben. Ik ben een beetje te ongeduldig. Omdat we op de eerste dag, in mijn ogen, niet zo ver gevorderd waren, heb ik de tekst een beetje ingekort (waardoor het eigenlijk beter is geworden).
Nadat op de tweede dag de tekst helemaal klaar was, kon ik met sjablonen en stempels aan de gang. In totaal zijn er acht redelijk nette exemplaren uitgerold, allemaal net een beetje anders.

 Yellow 

is the colour of 

Sunday

Yellow

is the crockery

and

the yoke of

the softboiled egg

Recently I did a small printing project with three of my boekbinding friends. The idea was to make a print around a theme: Sunday. Text and image. A has in her cellar a mini printers workshop, so M and I could print there. A herself and W had been in a weeks printing workshop before, so they had almost finished.
It was immediately clear for me what my text would be about: Sunday morning breakfast with the yellow crockery that we only use on that day.
In the beginning the workproces progressed rather slowly: drawing the teapot and making a stencil of it took a lot of time. And when you print you have to do a lot of tests and work very precise. I discovered I'm not cut out for that kind of work. I'm a bit impatient. Because we didn't get that far on the first day, in my opinion, I shortened the text a bit (by which it got better actually).
After the text was finished on the second day, I could get started with stencils and stamps. In total eight reasonably acceptable prints have come out, all a bit different.

Workshop Tilleke Schwarz (eindelijk!)

Eind november  volgde ik een driedaagse workshop van Tilleke Schwarz, georganiseerd door TextielPlus, en dat was echt een uitje. Wat is het toch fijn om in het gezelschap van creatieve mensen te zijn. Bovendien werd de workshop gegeven in een prettig hotel in een prachtige omgeving, hotel Woodbrooke in Barchem, in het oosten van het land.
De workshop begon niet met een formeel rondje voorstellen, maar met het maken van een collage over jezelf. Als 'papiermens' was ik daarmee natuurlijk helemaal in mijn element. Na nog wat 'opwarm'-oefeningen kon het borduurgaren tevoorschijn worden gehaald. En hoewel iedereen de zeer eigen stijl van Tilleke bewonderde werden alle werken toch weer op ieders eigen manier opgezet. Wel gebruikmakend van de trucjes die Tilleke ons had geleerd.
Ik voelde me wel een groentje tussen de soms al zeer gelauwerde textielkunstenaressen. Het bleek dat ik van enkelen van hen al werk had gezien op TextielPlus-beurzen.
Tijdens deze drie dagen kregen we nog meer collage- en tekenopdrachten, borduurden we veel, maar praatten en lachten ook veel en hadden aandacht voor elkaars werk en verhalen.
Het was een heel speciaal weekend voor mij.

 detail van de collage

small part of the collage

 begin van het borduurwerk

start of the embroidery

At the end of november I attended a three day workshop by Tilleke Schwarz, organised by TextielPlus and that was a real treat. It's so good to be in the company of creative people. Furthermore the workshop was in a lovely hotel in a beautiful surroundings, hotel Woodbrooke in Barchem, in the east of The Netherlands.
The workshop didn't start with a formal round of introductions, but with making a collage about yourself. As a 'paper person' that was a task up to my alley. After several warming-up exercises we could get the embroidery floss out of the bags. And although we all admired Tillekes very personal style, everybody started to work directly in their own style, using the tricks Tilleke had learned us.
I felt a bit of a rookie between the sometimes laurelled textile artists. It turned out that I had seen work of some of them during TextielPlus fairs.
These three days we did some more collage and drawing assignments, embroidered a lot, but also talked and laughed a lot and payed attention to each others work and stories.
It was a very special retreat for me.

collage met stofjes

Omdat de stofjes die ik meegenomen had naar de borduurworkshop (in volgend bericht) nog op mijn werktafel lagen, kreeg ik het idee om ze te gebruiken in een collage. Samen met een getransferde afbeelding van Twiggy op kaaslinnen naaide ik ze op een pagina met foto's van vrouwen in schorten, uit een tijdschrift (AH - Handig).

Because the pieces of fabric that I used in the embroidery-workshop (in next post) were still on my worktable, I got the idea to use them in a collage. Together with a transferred image of Twiggy on cheesecloth I sewed them on a page from a supermarket magazine with women in aprons. 


Update:

Deze collage had toch nog iets nodig: een tekst (uit Portrait of a lady van Henry James).

This collage still needed something: a line (from Portrait of a lady of Henry James).

Boekkunstbeurs Leiden

Afgelopen weekend was weer de Boekkunstbeurs in de Pieterskerk in Leiden. Het waren twee enerverende dagen: veel gezien, leuke mensen ontmoet en veel gepraat met belangstellenden voor onze Boek en Band themaboekentafel. Het thema van dit jaar was: Patronen. Vooral de transfertechniek met gelmedium dat ik voor dit boekje gebruikt heb was voor velen onbekend.
Hoogtepunt van de beurs was voor mij de stand van Harry Vlamings, een Tilburgse kunstenaar. Ik ben helemaal weg van zijn kunstenaarsboeken.

Last weekend the Boekkunstbeurs took place in the Pieterskerk in Leiden. Two hectic days: I 've seen a lot, met nice people, talked a lot, especially with the ones who were interested in our (the bookbindingclub Boek en Band) theme books. This years theme was: Patterns. For this book I used a transfertechnique with gelmedium that was unknown to a lot of people.
Highlight for me this Fair was the stall of Harry Vlamings, an artist from Tilburg. I'm totally in love with his artists books.

                                                                                             ^
                                                                                             ||
                                                                                       

Ik heb geprobeerd een beetje een verweerde uitstraling te creëren door het gebruik van een roestig element op de voorkant en door het boek te binden met een takje en touw. Binnenin heb ik met pastelkrijt rond de transfers gekleurd. Met dank aan Kimberly Rogers, die de liefde voor putdeksels deelt, voor een aantal van de foto's.

I've tried to achieve a weathered look by using a rusty element for the front and binding the book with a branch and rope. On the inside I've coloured around the transfers with pastel chalk. With thanks to Kimberly Rogers, who shares the love for sewer covers, for some of the photos.

En natuurlijk heb ik  ook nog weer papier gekocht...

And of course I bought some papers...

From the yellow box-journal

In een grote gele doos heb ik tijdlang allerlei plaatjes en papiertjes verzameld. Ik gooide er dingen in waarvoor ik geen plek wist of als ik even geen zin had om op te ruimen. Het was dus een aardige mengelmoes geworden. Het enige wat ze gemeen hadden was dat ze waren opgeslagen in die grote gele doos, de yellow box. Daarom heb ik dit journal een naam gegeven in plaats van een nummer. En als basis heb ik gekozen voor geel papier.
Hoewel ik eerst netjes allemaal katernen had gevouwen, maar uiteindelijk toch geen zin had om ze aan elkaar te naaien, heb ik ze weer losgeknipt, er gaatjes in gemaakt en met ringen aan elkaar bevestigd. De covers zijn van gesjabloneerd behangpapier (om karton) en de randen zijn afgewerkt met geel boekbinderslinnen. Aan een kant heb ik het linnen een groot deel laten uitsteken zodat ik daar de gaatjes in kon maken. Mijn 'boekblok' was nl net wat breder dan de kartonnen kaften.
Het eindresultaat is lekker zonnig, vind ik.


In a big yellow box I collected for a long time a lot of pictures and papers. I threw things in when I didn't know where they belonged or when I didn't have the energy to put them away. So it was a big mishmash of stuff in there. The only thing the papers had in common was that they were in the big yellow box. So that's why I gave this journal a name, instead of a number. As base paper I chose yellow.
Although at first I folded some neat signatures, in the end I didn't like to sew them together, so I cut them loose, pierced holes and attached them with rings. The covers are  from stencilled wallpaper (over cardboard) and the edges are made with (glued) bookbindinglinen. Because my 'bookblock' was a bit wider than the cover boards on one side I left the linen wider so I could pierce the holes in there.
The endresult is rather sunny, I think.