update 1 - Ipodhoesje

Ik was al geen trouwe blogger, maar de afgelopen maanden heeft het helemaal stilgestaan. Ik schreef zelf niks en zelfs mijn favorieten heb ik al die tijd niet gelezen. Ik merkte een soort overkill: door het zien van alle mooie dingen die anderen maakten leek de noodzaak om zelf dingen te maken er niet meer te zijn. Een beetje de gedachte: wat kan IK nou nog bijdragen?
En nu is het eigenlijk weer veel te mooi weer om achter de computer te gaan zitten...
Toch wil ik nog even wat dingen delen die ik de afgelopen tijd heb gemaakt, geen grootse dingen, maar ze horen wel op deze plaats.

It's obvious I'm not an avid blogger, but the last months were even worse. I didn't write myself and I didn't even look at my favorites for all this time. I noticed a kind of overkill: because there were so many others making wonderful things I couldn't see the necessity to make things myself. It was as if I was thinking: is there something I can contribute?
And nowadays the weather is much to nice to sit inside behind the computer...
But still I want to share some things I made in the past months. No big things, but they belong here on this blog.

Dit is een hoesje voor mijn Ipod. Het is heel snel in elkaar gezet, eigenlijk om te zien of het mogelijk was. De buitenkant is oude collages gekopieerd op boekbinderslinnen, aan de binnenkant zit flanel  en de sluiting is van klittenband (dat helaas niet vastgenaaid kon worden, dus dat zit alleen maar geplakt).

This is a cover for my Ipod. I made it quick and dirty, just to see if it was possible. The outside is a copy of some old collages on bookbinding linen, the inside is a flanel fabric and the closure is velcro (that I couldn't sew, so it's only stuck).

Nieuws!

De naam Harry Vlamings is op mijn blog al eerder gevallen, ik bewonder hem zeer. Eind april is hij mij en mijn boekbindvriendinnen komen opzoeken. We hebben hem werk van onszelf getoond en hij heeft feedback gegeven. Het was een zeer inspirerende middag en ook wel confronterend, want waarom doe ik wat ik doe? Denk ik genoeg na over mijn handelingen? Door hem ben ik erachter gekomen dat ik vaak veel te veel wil op een pagina. Dat komt natuulijk omdat de ideeën door mijn hoofd buitelen.
Maar hij heeft me ook vertrouwen gegeven en een steun in de rug om te proberen op een kunstopleiding te komen. Want dat is wat ik ten diepste eigenlijk wilde. Onlangs heb ik een intake gesprek gehad bij de Kunstacademie Haarlem/Leiden en ik ben aangenomen! Vanaf september ga ik dus les volgen, deels Gemengde Technieken en deels algemeen onderwijs (compositie, kleuren, kunstgeschiedenis etc.).
Ik heb er ontzettend veel zin in!

The name Harry Vlamings has earlier appeared on my blog because I admire him very much. At the end of april he came to visit me and my bookbinding friends. We showed him some of our work and he gave us feedback. It was a very inspiring afternoon, but also a bit confronting, because why do I do what I do? Have I thought things through enough? He made me aware of the fact that I often enough want way too much on a page. That's because the ideas are tumbling over each other in my head.
But he also gave me the confidence and support to try to get admitted to an art education. Because that's what I profoundly wanted.
So recently I had an interview with somebody from the Art Academy Haarlem/Leiden and I have been accepted! As of September I'm going to have classes Mixed Media and general classes (composition, colour, art history etc.).
I'm very much looking forward to it!

nieuw kaftje

Met een paar dochters op de middelbare school blijven er aan het eind van het schooljaar altijd wel een paar halflege schriften over. Die gebruik ik doorgaans om een overzicht in te maken van de gelezen boeken. Wel met een leuk nieuw kaftje natuurlijk.
Deze keer ging ik weer eens aan de slag met boekbindlinnen en (spuit)verf. Ik heb het waarschijnlijk al eens eerder gezegd, maar ik hou zo van boekbindlinnen omdat je het kunt be- en verwerken als papier en het ook een canvas 'look' heeft.

My daughters in college don't always use up their exercise books, so at the end of the schoolyear there are always a few half empty exercise books left over. Usually I use them for keeping record of the books I read. Of course with a new nice cover.
This time I got going with bookbinding cloth and (spray)paint. I said it probably before but I so like bookbinding cloth because you can work on it and with it like paper and it has the look of canvas.

Dit is (op z'n kant) een foto van het hele stuk. 

Eerst nog voornamelijk groen
This is (tilted) a photo of the whole piece.
At first mostly green.

Ik heb het een beetje bij elkaar getrokken

door er met roze verf overheen te spuiten

en accenten met wit en zwart aan te brengen.

I tied it together by spraying pink paint

all over and making details in black and white.

Dit is een scan van de voorkant (met meer

natuurgetrouwe kleuren). Ik heb de randen

gewoon omgevouwen en in de hoekjes

vastgezet met de naaimachine.
This is a scan of the front cover (with the colors
more truthful). I just folded the sides and
sewed the corners with the sewing machine.

Ingelijst!

Een vriendin van me wilde graag de collage In my secret life hebben. Ze heeft hem laten inlijsten en zo ziet het er nu uit. Zo echt ineens...

A friend of mine wanted to have the collage In my secret life. She got it framed and this is how il looks now. So real all of a sudden...

Paperswap-journal

Via Lawendula's Junkjournal-paperswap maanden geleden kreeg ik een hele envelop vol papier van Anja uit Duitsland. Het idee van deze swap was om van het ontvangen papier een journal te maken.
Een leuke uitdaging, vond ik. Ik wilde werkelijk alles gebruiken wat ze me zond. Dat is bijna gelukt. Uit mijn eigen voorraad heb ik wat boekhoudpapier en lichtgroene en lichtroze A4-papier bij gedaan als basis voor het journal. Dit, omdat ik een beetje een lentegevoel kreeg van de papieren van Anja.
Voor de band, op lintjes, gebruikte ik de envelop zelf en een papieren zakje.
Uiteindelijk werd het toch geen junk journal maar gewoon weer een visueel dagboek. Ik hoop (update: ik ga) dat ik dit voorjaar kan beginnen het te gebruiken.

Via Lawendula's Junque journal paperswap months ago  I got a big envelope full of papers from Anja in Germany. The idea of this swap was to make a journal with the things you received.
A nice challenge I thought. I wanted to use everything she sent me, to the last snippet. I almost accomplished.
From my own stash I took some ledgerpaper and light green and light pink paper for the base of the journal. I used this because I got a bit of a spring feeling from the papers of Anja.
For the covers I used the envelope and a brown paper bag.
In the end it didn't turn out to be a junq journal, but of course a visual journal again. I hope (update: I'm going to)  I can start using it this spring.

Vilten

Omdat ik de sjaal die ik een aantal jaar geleden gevilt had verknoeid heb ik de wasmachine (hoe dom kun je zijn) werd het tijd voor een nieuwe. Tijdens een heel gezellige middag met Annelies en Meia in diens atelier (met bergen wol om te vilten) is dit eindprodukt ontstaan. Hij is eigenlijk iets te dik naar mijn zin, maar ik kan nog wel vol bewondering kijken naar dat wat ontstaat uit die over elkaar heen gelegde plukjes. Het blijft toch een beetje toveren.

Because I had ruined the felted shawl that I made a couple of years ago in the washing machine (how dumb can you be) it was time to make another. During a pleasant afternoon with Annelies and Meia in whose studio we were (with heaps of wool for felting) this was the result. It turned out a bit too thick for my taste, but I can still admire what arises from putting layer after layer of bits of wool over each other. It's pure magic.

Geïnspireerd

Onlangs heb ik het blog van Elizabeth Bunsen ontdekt. Wat een bijzondere sfeer en inspirerende foto's, zo sprookjesachtig! Ze maakt o.a. kleine stillevens van stenen, laat lappen roest-geverfde stof wapperen in de zon en maakt boekjes van zelfgeverfd papier en gedroogde bloemen. Haar natuurfoto's zijn ook prachtig, ik bleef maar doorklikken van foto naar foto.
Op mijn middagwandeling ben ik gelijk gaan speuren naar roestige voorwerpen. Al snel vond ik iets, wat op een deel van een spatbord van een fiets leek en daarna een steen die er prachtig inpaste. Ik was al helemaal gelukkig en toen vond ik ook nog een stukje groen metaaldraad, een stukje rood glas en een mooi gevormd takje.
Thuisgekomen zocht ik gelijk een zonnig plekje op en met de camera van mijn man (zo veel beter!) maakte ik deze foto's. Ik werd hier helemaal blij van (de rest van het gezin keek dat met verwondering aan...).

Recently I discovered the blog of Elizabeth Bunsen. What a special atmosphere and inspiring photos, so magical. She makes little still lives with stones a.o., she lets pieces of rust dyed fabric flap in the sun and makes small books of self dyed paper and dried flowers. Her nature photos are also beautiful, I kept on clicking from photo to photo.
On my afternoon walk I immediately searched for rusty pieces. Soon I found something: a small bent piece of a bike and after that a stone that fitted nicely into it. I already was very pleased and then I also found a piece of green metal thread, a very small piece of red glass and a nicely formed twig.
At home I immediately looked for a sunny spot and with my husbands camera (so much better!) made these photos. It made me so happy (the rest of the family looked on in bewilderment...).

Workshop Sjabloneren

Onlangs deed ik een workshop Sjabloneren bij kunstenaar Julia Xenia Loosjes. Zij leerde ons haar techniek hoe je met foamroller, sjablonen en blockprint een overgang kunt maken van lichte naar donkere kleuren. Hierboven een aantal vellen (30x30cm) met probeersels van mij.


Recently I did a workshop Stencilling with artist Julia Xenia Loosjes. She teached us her technique how to make a transition between lighter and darker colours, using a foambrayer, stencils and blockprint. Above you can see some of the papers (12"x12") on which I tried the technique.

gelatine prints

Dinsdag had ik een gezellig knutseldagje met Marlies. Zij wilde graag het transferren met gelmedium onder de knie krijgen en ik wilde het printen met een gelatineplaat eens uitproberen. De avond ervoor had ik mijn plaat al gemaakt (met blaadjes gelatine), gewoon de aanwijzingen op de verpakking gevolgd. Dat bleek dus niet zo handig, de plaat was veel te zacht en kwam niet heelhuids uit de vorm. Toen maar weer teruggeschoven en met het stuk dat redelijk vlak was nog wat geëxperimenteerd. Toen zag ik al wat een fantastisch effect je kunt bereiken met zo'n plaat.
De volgende dag ben ik verder gegaan, met een nieuwe plaat, nu met anderhalf keer zoveel gelatine. Uiteindelijk was dat nog niet stevig genoeg, maar voordat het ding echt uit elkaar viel heb ik er heel wat prints mee kunnen maken. Eerst gewoon in de vorm en later op de achterkant, gestort op een plastic plaat. Zo'n gelatineplaat zou zes weken mee moeten kunnen (bewaard in de koelkast) maar dat hoeft voor mij nou ook weer niet.
Eerst heb ik alleen maar wat verf gecombineerd met sjablonen en later, na een welverdiende koffiepauze en het bekijken van video's van Linda Germain (koningin van de gelli-plate), heb ik wat materiaal uit de tuin gehaald (blaadjes, takjes, strootjes) en ben daarmee aan de slag gegaan. Wat een mooie prints kun je met dat materiaal maken! De detaillering was pachtig in combinatie met het nachtblauw van de verf.
Het was wel verslavend, vel na vel drukte ik (ook nog dubbelzijdig) en vaak was de tweede print nog mooier dan de eerste.
Maar ja, wat nu te doen met al dat papier? (Er is veel meer dan op de foto's te zien is.)

Sorry, de Ipod foto's zijn niet van de beste kwaliteit.

Sorry, but the quality of the Ipod photos isn't great.

Tuesday I had a wonderful crafty day with Marlies. She wanted to master the technique of gelmedium transfers and I wanted to try printing with a gelatin plate. The evening before I had made my plate according to the directions on the package (with gelatin leafs). That turned out to be not that smart, because the plate was much too soft and didn't come out of the tray in one piece. I slid it back and experimented somewhat with the best piece. Then I already saw what a great effect you can achieve with a plate like that.
The next day I carried on with a new plate, now with one and a half as much gelatin as prescribed. In the end it proved to be still not sturdy enough, but before the thing totally fell apart I made a whole lot of prints with it. At first I used it in the tray and later I used the backside, planted on a plastic board. A gelatin plate could last as long as six weeks (stored in the fridge) but that isn't necessary for me.
At first I combined stencils and paint and later, after a well earned coffee break and watching some videos of Linda Germain (queen of the gelli plate), I took some material from the garden (leaves, twigs, straw) and  used that on the plate. The detailing was beautiful in combination with the night blue of the paint.
It was very addictive, piece after piece I printed (also double sided) and often the second print was even better than the first one.
But what to do with all that paper? (There's lots more than you can see on the photos.)

drukwerkje Zondag

Onlangs heb ik een klein drukprojectje gedaan met drie van mijn boekbindvriendinnen. Het idee was om een drukwerkje te maken met als thema Zondag. Tekst en beeld. A heeft in haar kelder een mini drukkerij dus daar konden M en ik terecht. A zelf en W hadden al eerder een drukworkshop van een week gevolgd, dus die waren al bijna klaar.
Voor mij was direct duidelijk waar de tekst over moest gaan: het zondagochtend ontbijt met het gele servies dat we alleen op die dag gebruiken.
In het begin verliep het proces behoorlijk langzaam: het tekenen van de theepot en daar een sjabloon van maken kostte heel veel tijd. En bij drukken zijn altijd héél veel proefjes nodig en moet je op de millimeter werken. Ik heb wel ontdekt dat ik daar niet echt voor in de wieg gelegd ben. Ik ben een beetje te ongeduldig. Omdat we op de eerste dag, in mijn ogen, niet zo ver gevorderd waren, heb ik de tekst een beetje ingekort (waardoor het eigenlijk beter is geworden).
Nadat op de tweede dag de tekst helemaal klaar was, kon ik met sjablonen en stempels aan de gang. In totaal zijn er acht redelijk nette exemplaren uitgerold, allemaal net een beetje anders.

 Yellow 

is the colour of 

Sunday

Yellow

is the crockery

and

the yoke of

the softboiled egg

Recently I did a small printing project with three of my boekbinding friends. The idea was to make a print around a theme: Sunday. Text and image. A has in her cellar a mini printers workshop, so M and I could print there. A herself and W had been in a weeks printing workshop before, so they had almost finished.
It was immediately clear for me what my text would be about: Sunday morning breakfast with the yellow crockery that we only use on that day.
In the beginning the workproces progressed rather slowly: drawing the teapot and making a stencil of it took a lot of time. And when you print you have to do a lot of tests and work very precise. I discovered I'm not cut out for that kind of work. I'm a bit impatient. Because we didn't get that far on the first day, in my opinion, I shortened the text a bit (by which it got better actually).
After the text was finished on the second day, I could get started with stencils and stamps. In total eight reasonably acceptable prints have come out, all a bit different.